NOWOŚCI

Książka przedstawia zapis autentycznych przeżyć osoby dotkniętej chorobą umysłową. Bohaterka zmaga się nie tylko z uczuciem rozwarstwienia osobowości, ale i z cierpieniem będącym skutkiem wyobcowania oraz braku zrozumienia ze strony innych. Autorka pisze o swoich lękach, o pierwszych alarmujących objawach oraz o obojętności otoczenia, co zasadniczo wpłynęło na rozwój choroby. W efekcie postępująca schizofrenia zawładnęła jej życiem, zmuszając ją do opuszczenia rodziny, a także potęgując natarczywość samobójczych myśli.

Jest to książka dla tych, którzy chcą się rozwijać nie będąc wstępnie „zwiniętymi”; którzy chcą iść „wzwyż”, dalej, lepiej – niekoniecznie wychodząc z dołka. Nie chcą pokonywać wielkiego bólu i cierpienia tylko może zminimalizować dawkę. Książka motywacyjna dla zwykłych „mądrych” ludzi którzy idą przez życie nie chcąc cierpieć więcej niż potrzeba.

Przypowieści, czyli krótkie opowiadania, historyjki, autentyczne bajki i legendy były zawsze nierozerwalnie związane z przekazem wiedzy i nauczaniem. Okazuje się, że dziś pomimo lepszego wykształcenia wcale nie jesteśmy mądrzejsi niż ludzie w dawnych epokach. Mamy podobne marzenia, pragnienia, oczekiwania, chcemy kochać i być kochani. Rozpacz, złość, egoizm i niezrozumienie są częścią naszego życia. Powoduje to, że obecnie przeżywamy renesans zainteresowania „bajkową” formą przekazu życiowej mądrości.

Jest to kolejny zbiór opowieści-przypowieści Zbigniewa Królickiego inspirowanych mądrością Wschodu i Zachodu, spojrzeniem w przeszłość i obserwacją teraźniejszości. Pomimo kulturowych i technologicznych przemian XXI wieku wciąż potrzebujemy takich „bajek dla wszystkich”, ponieważ mają one moc przeprowadzenia nas przez zakręty życia, pozwalają na chwilę przystanąć i zastanowić się nad sobą i światem. Dzięki nim zyskujemy prawdziwą wiedzę – nie akademicką, pochodzącą z martwych analiz, ale tę najcenniejszą, życiową, która pozwala iść przez świat z uśmiechem i podniesionym czołem.

Te moje opowieści dziwnej treści, z morałem lub końcową refleksją, od prawie dwudziestu lat mają zwyczaj „niepokoić” i opiekować się ludźmi. Nie zrobiłyby jednak nic bez Ciebie. Jeśli napotkasz na swej drodze Bajki dla ambitnych, zadbaj o nie i zajmij się nimi. Naucz się je czytać tam, gdzie są potrzebne; tym, którzy ich potrzebują. A potem pozwól im na samodzielne zbieranie owoców Twojej pracy.